مقایسه اثر تربینافین و کتوکونازول موضعی در درمان تینه‌آ ورسیکالر

زمینه و هدف : تینه‌آ ورسیکالر یک عفونت شایع، خفیف و مزمن پوستی به صورت ماکول‌های کوچک و گرد متعدد با رنگ‌های مختلف سفید، صورتی یا قهوه‌ای است که توسط مخمر لیپوفیل به نام پتروسپوریوم اوربیکولاریس (مالاسزیا فورفور) و به طور شایع در قسمت فوقانی تنه ایجاد می‌گردد. این مطالعه به منظور مقایسه اثر تربینافین و کتوکونازول موضعی در درمان تینه‌آ ورسیکالر انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور روی 69 بیمار مبتلا به تینه‌آ ورسیکالر مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل که با روش اسمیر قارچی عفونت آنها ثابت شده بود؛ طی سال‌های 87-1386 انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. 35 بیمار با کرم تربینافین موضعی یک درصد و 34 بیمار با کرم کتوکونازول موضعی 2درصد، یک‌بار در روز به مدت دوهفته تحت درمان قرار گرفتند. 5 بیمار از گروه تربینافین و 4 بیمار از گروه کتوکونازول به دلیل عدم مراجعه برای پیگیری، از مطالعه خارج شدند. بیماران پس از پایان دوره درمان به مدت 3 ماه، به فاصله هر یک ماه، از نظر عود ضایعات مورد پیگیری و معاینه قرار گرفتند و میزان بهبودی و عود در پرونده بیماران طی هر دوره مراجعه ثبت گردید. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS-16 و آزمون‌های تی و کای‌اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها : درصد بهبودی متوسط ضایعات یک‌ماه پس از شروع درمان در گروه تربینافین 20درصد و در گروه کتوکونازول 3.3% بود؛ ولی اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود. درصد بهبودی متوسط دو ماه پس از شروع درمان در گروه تربینافین 67.7% و در گروه کتوکونازول 60% حاصل شد که این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود. درصد بهبودی کامل سه ماه پس از درمان در گروه تربینافین 73.3% و در گروه کتوکونازول 10% به دست آمد (P<0.05). درصد اسمیر قارچی مثبت در پایان ماه سوم در گروه تربینافین 10% و در گروه کتوکونازول 36.7% به دست آمد (P<0.05). نتیجه‌گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز تربینافین موضعی یک درصد در درمان تینه‌آ ورسیکالر به دنبال سه ماه پیگیری، موثرتر از کتوکونازول موضعی 2درصد می‌باشد.